historialomzy.pl
  • Kontakt Messenger
  • Kategorie
    • Zagadki
    • Miasta
      • Łomża
      • Drozdowo
      • Nowogród
      • Śniadowo
      • Jeziorko
      • Sławiec
    • Wspomnienia
      • Ludzie
      • Jan Paweł II
    • Wojsko
    • Okruchy Historii
      • Wspólna Praca
      • II wojna światowa
      • Rekonstrukcje
      • Powstanie styczniowe
      • ŁTW
    • Kultura Ludowa
      • Gmina Jedwabne
      • Gmina Miastkowo
      • Gmina Nowogród
      • Gmina Piątnica
      • Gmina Przytuły
      • Gmina Śniadowo
      • Gmina Wizna
      • Gmina Zbójna
      • Gmina Łomża
    • Zabytki
      • Kościoły
      • Pomniki
      • Ulice
      • Budowle
    • Poezja
    • Redakcyjne
  • Książki
    • Kronika Panien Benedyktynek
    • Stefan Wyszyński Prymas Polski
    • Chrystus Wczoraj, Dziś, Zawsze
    • Czarne Lata
    • Historia leśnej polany
    • Filip Sulimierski – słownik
    • Harcerstwo
      • Harcerstwo Tom I
      • Harcerstwo Tom II
  • Redakcja
    • Redaktorzy
    • Regulamin
    • Media o nas
    • Wolontariusze
    • Zaloguj
  • Polecane
    • Nazwiska łomżyńskie
    • Łomża mojego dzieciństwa
    • Ziemia Łomżyńska i jej mieszkańcy w latach 1944-1956
    • Jeziorko – Historia leśnej polany
    • Miejsce Pamięci Narodowej w Jeziorku
    • Dzieje Łomży. Tysiącletnie.
    • Historia kołem się toczy
    • Wspomnienia łomżyniaka
    • Harcerstwo Łomżyńskie Wczoraj i Dziś
    • Czas przeszły. Wspomnienia
    • Łomżyńskie Towarzystwo Wioślarskie
    • Lokacja Łomży
    • Czarne Lata na Łomżyńskiej Ziemi
    • Moja Łomża
    • Miejsce Pamięci Narodowej w Jeziorku
Wyróżnienia Serwisu:
Doroczna Nagroda FRDL 2012 pod patronatem Narodowego Centrum Kultury i Polskiego Komitetu ds. UNESCO
Nagroda Prezydenta Łomży w Dziedzinie Kultury 2015
Honorowa Odznaka za zasługi Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów
Grupa do rozmów na FB
Grupa HistoriaLomzy na FB
OBSERWUJ NAS
3K
9
Kontakt
Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej
3K
9
historialomzy.pl
  • Home
  • Kategorie
    • Zagadki
    • Miasta
      • Łomża
      • Drozdowo
      • Nowogród
      • Śniadowo
      • Jeziorko
      • Sławiec
    • Wspomnienia
      • Ludzie
      • Jan Paweł II
    • Wojsko
    • Okruchy Historii
      • Wspólna Praca
      • II wojna światowa
      • Rekonstrukcje
      • Powstanie styczniowe
      • ŁTW
    • Kultura Ludowa
      • Gmina Jedwabne
      • Gmina Miastkowo
      • Gmina Nowogród
      • Gmina Piątnica
      • Gmina Przytuły
      • Gmina Śniadowo
      • Gmina Wizna
      • Gmina Zbójna
      • Gmina Łomża
    • Zabytki
      • Kościoły
      • Pomniki
      • Ulice
      • Budowle
    • Poezja
    • Redakcyjne
  • Książki
    • Kronika Panien Benedyktynek
    • Stefan Wyszyński Prymas Polski
    • Chrystus Wczoraj, Dziś, Zawsze
    • Czarne Lata
    • Historia leśnej polany
    • Filip Sulimierski – słownik
    • Harcerstwo
      • Harcerstwo Tom I
      • Harcerstwo Tom II
  • Redakcja
    • Redaktorzy
    • Regulamin
    • Media o nas
    • Wolontariusze
    • Zaloguj
  • Polecane
    • Nazwiska łomżyńskie
    • Łomża mojego dzieciństwa
    • Ziemia Łomżyńska i jej mieszkańcy w latach 1944-1956
    • Jeziorko – Historia leśnej polany
    • Miejsce Pamięci Narodowej w Jeziorku
    • Dzieje Łomży. Tysiącletnie.
    • Historia kołem się toczy
    • Wspomnienia łomżyniaka
    • Harcerstwo Łomżyńskie Wczoraj i Dziś
    • Czas przeszły. Wspomnienia
    • Łomżyńskie Towarzystwo Wioślarskie
    • Lokacja Łomży
    • Czarne Lata na Łomżyńskiej Ziemi
    • Moja Łomża
    • Miejsce Pamięci Narodowej w Jeziorku
Ulice Łomży
  • Widok od ul 1
    Łomża. Ulica Giełczyńska
    • 18.01.09
  • Plac Kościuszki 2
    Łomża. Plac Kościuszki (Nowy Rynek)
    • 11.05.09
  • Ulica Długa w 1916 r 3
    Łomża. Ulica Długa
    • 19.01.09
  • Łomża ul 4
    Łomża. Ulica Piękna
    • 01.03.10

Szukamy osób do prowadzenia i rozwijania serwisu. Jeżeli masz chęci oraz czas pomóc zapraszamy do kontaktu z redakcją.

Wyróżnienia Serwisu:
Doroczna Nagroda FRDL 2012 pod patronatem Narodowego Centrum Kultury i Polskiego Komitetu ds. UNESCO
Nagroda Prezydenta Łomży w Dziedzinie Kultury 2015
Honorowa Odznaka za zasługi Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

Doktor Jan Lutosławski.

  • Tomasz Szymański
  • 25 czerwca 2020
  • No comments
Total
0
Shares
0
0
0
0
0
0
0
0
0

Doktor Jan Lutosławski – niestrudzony społecznik i znawca rolnictwa

W roku 2020 przypada 70. rocznica śmierci Jana Chryzostoma Lutosławskiego. Jest to okazja, by przypomnieć sylwetkę tego ważnego przedstawiciela rodu Lutosławskich, meandry jego życia związanego z doświadczeniami tragicznej historii Polski w XX wieku oraz dorobkiem w dziedzinie, której się poświęcił, czyli rolnictwu.

Urodził się w Drozdowie w roku 1875. Był jednym z sześciu synów budowniczego gospodarczej potęgi drozdowskiego majątku – Franciszka Dionizego Lutosławskiego. Otrzymał staranną i kompleksową (obejmującą wiele przedmiotów oraz języki obce) edukację w domu i gimnazjum w Mitawie. Następnie studiował nauki rolnicze na uczelniach w Rydze, Lipsku i Halle zdobywając tytuł doktora.
Posiadał majątek ziemski w miejscowości Pączkowizna, która współcześnie nosi nazwę Czaplice (Powiat Łomżyński) i gdzie do dziś istnieje dwór, w którym mieszkał wraz ze swoją wielką miłością (choć na małżeństwo z nią czekał długo) Wandą z domu Daszkiewicz. Miał z nią syna, który otrzymał imiona Bohdan Szczęsny.
Jan Lutosławski był niestrudzonym społecznikiem. Angażował się w prace Towarzystwa Rolniczego oraz w liczne inicjatywy środowiska polskiego ziemiaństwa. Został także członkiem Ligi Narodowej. W roku 1925 organizował I Walny Zjazd Zrzeszonego Ziemiaństwa Polski, który skupił najwybitniejsze rody ziemiańskie z kraju i był mocnym zaakcentowaniem roli oraz zaangażowania tej warstwy społecznej w sprawy dobra publicznego. W 1928 roku zorganizował inne wydarzenie, tym razem już o skali nie ogólnopolskiej ale światowej, mianowicie Międzynarodowy Kongres Rolniczy w Warszawie.
W dziedzinie rolnictwa był jednym z najwybitniejszych polskich specjalistów. Już po studiach wszedł w skład redakcji „Przeglądu Rolniczego”, a później przez wiele lat pełnił funkcję redaktora naczelnego „Gazety Rolniczej”. Od roku 1909, pominąwszy lata I wojny światowej, przez okres istnienia II Rzeczypospolitej aż do roku 1939, zajmował się zgłębianiem i analizą kwestii rolnych na łamach organu prasowego, który uczynił najważniejszym czasopismem rolniczym w kraju. „Gazeta…” pod jego rządami wydawała wiele dodatków oraz opracowań między innymi na tematy mleczarstwa, ogrodnictwa, techniki czy inżynierii. Był przy tym specjalistą, który wiele podróżował i poznawał sektory rolne krajów zachodnich. Wielokrotnie takie podróże opisywał, analizując rozwiązania zagraniczne w oddzielnych książkach (przykładami chociażby „Przewodnik po ważniejszych wyższych zakładach rolniczo-naukowych za granicą” czy „Kartki z podróży do Anglii”). Żywo angażował się też w debaty społeczne i rolnicze w kraju. Bronił etosu ziemiańskiego oraz roli ziemiaństwa jako awangardy rozwoju rolnictwa, gwarantującego jego postęp techniczny i zachowanie polskiej ziemi. Jego głos był szczególnie ważny podczas dyskusji nad reformą rolną w dwudziestoleciu międzywojennym, której rozwiązania poddawał krytycznym analizom.
Przeżył dwie wojny światowe. W latach 1915-1918 wraz z praktycznie całą rodziną Lutosławskich przebywał na emigracji wojennej w Rosji. Także wtedy poświęcał się pracy społecznej organizując szkoły i stowarzyszenia dla Polaków, których wojna rzuciła na obce ziemie. II wojna światowa była dla niego bardzo bolesnym i trudnym okresem. W 1942 roku jego syn Bohdan Szczęsny Lutosławski został zamordowany w obozie Auschwitz (jako oficjalną przyczynę podano tyfus, ale najprawdopodobniej zmarł od uderzenia w głowę przez oprawcę). W 1944 roku wraz z żoną (oboje w podeszłym wieku) byli świadkami Powstania Warszawskiego. Jak wspominała jego bratanica Hanna z Lutosławskich Zalewska: „Po powstaniu Stryjostwo wyszli z Warszawy bez niczego, jak wszyscy. Uważali, że ratować trzeba przede wszystkim młodych, więc nie odezwali się do nikogo. Zamieszkali w jakiejś chałupinie koło Pruszkowa, w pokoiku tak małym, że Stryjek spał na sienniku na ziemi (…) był opuchnięty z głodu. (…) niczego dla siebie nie chciał, interesowało go wyłącznie, co należy zrobić, żeby kraj jak najprędzej odżył”.
Po II wojnie światowej zamieszkał wraz żoną w Wielkopolsce. Nawet w ostatnich latach życia jako nestor nauk rolnych włączył się w prace Polskiej Akademii Umiejętności w Kórniku, Poznańskiego Towarzystwa Nauk oraz Komisji do Badań Fizjologii Rolniczej Ziem Odzyskanych Instytutu Zachodniego.

Jan Lutosławski zmarł 21 grudnia 1950 roku w Krakowie, gdzie opiekowała się nim wspomniana powyżej bratanica. Wcześniej w roku 1948 odeszła jego żona Wanda. Oboje zostali pochowani na cmentarzu w Drozdowie.

Tekst ukazał się na stronie: www.muzeum-drozdowo.pl

Autor: Tomasz Szymański, kustosz Muzeum Przyrody – Dworu Lutosławskich w Drozdowie

966 Ogólnie 1 Dziś
Tomasz Szymański

Adiunkt w Muzeum Przyrody w Drozdowie, socjolog, absolwent Uniwersytetu w Białymstoku, autor artykułów nt. myśli politycznej, społecznej oraz historii.

Powiązane tagi
  • Doktor Jan Lutosławski
  • Tomasz Szymański
Poprzedni post
  • Czesław Rybicki
  • Książki
  • Polecane

Rozwój skautingu na Ziemi Łomżyńskiej. Część 12.

  • śp. Czesław Rybicki
  • 21 czerwca 2020
Czytaj artykuł
Następny post
  • Łomża
  • Sokołowski Adam
  • Wspomnienia

Lokacja Łomży na prawie chełmińskim   

  • Adam Sokołowski
  • 29 czerwca 2020
Czytaj artykuł
Może Ci się spodobać
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

Zaproszenie na międzynarodową konferencję o Sofii Casanovie-Lutosławskiej

  • Wojciech Winko
  • 8 czerwca 2022
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

“CHLEB I OJCZYZNA” – zaproszenie na rozstrzygnięcie konkursu

  • Wojciech Winko
  • 16 maja 2022
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

Wielkanoc u Lutosławskich

  • Tomasz Szymański
  • 16 kwietnia 2022
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

WYJĄTKOWA „SOLIDARNOŚĆ”

  • Tomasz Szymański
  • 9 października 2020
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

Ekonomia według Lutosławskich

  • Tomasz Szymański
  • 15 lutego 2020
Czytaj artykuł
  • Muzeum Przyrody – Dwór Lutosławskich w Drozdowie

 „O miłości – kameralnie”

  • śp. Henryk Sierzputowski
  • 7 lutego 2020

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Golden Pixel | historialomzy.pl | copyright © 2023

Wprowadź słowa kluczowe wyszukiwania i naciśnij Enter.