Rozpoczynając cykl tematyczny dotyczący Kultury Ludowej na Ziemi Łomżyńskiej chcemy stworzyć bazę danych będącą elementem krzewienia wiedzy o kulturze regionalnej jak również postarać się zarchiwizować twórców ludowych, wiejskie kapele oraz zespoły wykonujące regionalną muzykę ludową.
Mamy nadzieję, że zgromadzenie i publikacja tych artykułów posłuży nie tylko celom dokumentacyjnym i archiwistycznym, ale będzie także przyczynkiem do pobudzenia zainteresowania i reaktywowania zanikających umiejętności oraz upowszechniania informacji o „ginącym pięknie” dla wszystkich zainteresowanych, w tym samych twórców, a także dla badaczy, naukowców, instruktorów, animatorów, studentów, mediów.
W każdym kolejnym miesiącu pojawiać się będą kolejne informacje ludowe z poszczególnych gmin.
Styczeń 2011 – gmina Zbójna,
Luty 2011 – gmina Nowogród i Miastkowo,
Marzec 2011 – gmina Śniadowo i Łomża,
Kwiecień 2011 – gmina Piątnica i Przytuły,
Maj 2011 – gmina Jedwabne i Wizna
Zapraszamy Gminy oraz ośrodki kultury do współpracy jak również jeżeli ktoś z czytelników posiada materiały, zdjęcia czy też kontakt o takich osobach prosimy o informację w tej sprawie na adres email: historialomzy.pl@wp.pl lub w komentarzach poniżej.
________________________________________________________________________
Kultura Ludowa – „ Twórcy kultury ludowej mogą czerpać wzajemnie ze wspólnych tradycji. Charakterystyczna jest umiejętność przekazania wypracowanych umiejętności czy zachowań na drodze nieformalnej edukacji oraz wymiana dóbr przynosząca obustronne korzyści. Do tradycyjnych dziedzin kultury ludowej zalicza się m.in. sztukę, wierzenia, wiedzę ludową. Od kultury masowej odróżnia ją jednorazowa realizacja tradycyjnych wzorów. Odbiorca haftów, opowiadań, baśni, tanecznych figur, wzoru tkanin ma zawsze poczucie indywidualności, gdyż jest to jednorazowy wariant ustalonych wzorów”. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku pod red. A. Kłoskowskiej, Wiedza o kulturze, Wrocław 1991, s.43.
Kultura ludowa to pojęcie często utożsamiane z folklorem. Mianem kultury ludowej określa się ogół wytworów społeczności lokalnej, związanych głównie ze sztuką, język. Elementem spajającym daną kulturę ludową jest wspólnota dziejowa (wspólna historia) i podobieństwo warunków życia. Kulturą ludową zajmuje się etnografia.
Dla kultury ludowej charakterystyczne są takie elementy, jak:
* typowy dla danej społeczności strój
* specyficzna architektura i zdobienie wnętrz
* działalność artystyczna i związane z nią wzornictwo
– tkactwo
– garncarstwo
– kowalstwo
– plecionkarstwo
– rzeźbiarstwo
– obrzędy
Kultura Ludowa w Polsce
Kultura ludowa w Polsce została uformowana w średniowieczu, wywodząc się z przedchrześcijańskiej etniczno-plemiennej kultury, jako spuścizna chłopów, którzy stanowili odrębną warstwę społeczną. Istotnym okresem dla kultury ludowej tworzonej przez polską ludność był czas utraty niepodległości. Prawie w każdym regionie chłopi zaczęli odczuwać swoja odrębność w stosunku do zaborców i świadomie dążyli do zachowania swoich obyczajów, języka i religii. W tym czasie po raz pierwszy pojawiło się pisarstwo chłopskie oraz samorodny ruch ludowy.
Olszewska-Dyoniziak B., Oblicza kultury, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1998, s.105
Kultura ludowa stała się głębokim źródłem dla kultury narodowej w czasach II Rzeczpospolitej. Nabrano wówczas przekonania, że w kulturze ludowej odnajduje się źródło odrodzenia narodowego. W okresie powojennym zmieniła się proporcja ludności miasto-wieś. Zmniejszyła się liczba ludności wiejskiej. Miało to ogromne skutki społeczno-ekonomiczne, oraz wielki wpływ na tworzenie kultury ludowej. Nastąpił powszechny rozwój edukacji. Zaczął się wyrównywać poziom życia na wsi i w mieście. Więzi lokalne, które były podstawą tworzenia kultury ludowej zostały zerwane, zastąpione nowego rodzaju powiązaniami. Polepszenie warunków materialnych, stałe relacje z mieszkańcami miast skutkowały w przejęciu standardu i stylu życia propagowanego w mieście. Za zmianą stylu życia pociągnięto zmianę dotychczasowych autorytetów. Wcześniej miejsce to zajmował ksiądz, sołtys czy starszyzna wioskowa obecnie rożnego rodzaju mass media, specjaliści, fachowcy.
Ochrona i popularyzacja dziedzictwa kultury ludowej Ziemi Łomżyńskiej – dokumentacja, archiwizacja i upowszechnianie.