Na urodziny Serwisu i imieniny jego twórców

Doświadczenie i młodzieńczy zapał, rozwaga i wyobraźnia, pracowitość, bezinteresowność, planowość działania, a jednocześnie spontaniczność i nieokiełznana twórczość, niczym niespożyte siły i niepohamowana ciekawość poznawcza, jeszcze – rozmiłowane spojrzenie na Łomżę, jej cudne okolice, a do tego szczypta romantyzmu i dawnej kindersztuby – oto przepis na twórców portalu Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej w osobach p. Henryka Sierzputowskiego oraz p. Mariusza Patalana.

Znaczącym jest fakt, że każdorazowo w dniu urodzin portalu – obaj jego twórcy obchodzą swoje imieniny. To wspaniale spaja szlachetną ideę z jej pomysłodawcami i głównym realizatorami. Takie dzieło z góry skazane jest na sukces i 6-letnia prężna działalność portalu historycznego tego niezbicie dowodzi. Potwierdza to także sam p. Jerzy Smurzyński, który współpracuje z tym portalem już od czterech lat, pisząc w liście: Czas płynie szybko! Minęło już cztery lata, jak na zaproszenie Pana Henryka rozpocząłem współpracę z Serwisem publikacją mojej wydanej w 1997 roku drukiem książki „Czarne lata na łomżyńskiej ziemi”, a trzynaście lat później przy pomocy Pana Henryka opracowanej dla potrzeb Serwisu w wersji cyfrowej. Później były moje „Wspomnienia Łomżyńskie”, szereg artykułów o Łomży i jej zasłużonych mieszkańcach, a także we współpracy z Panem Henrykiem i Panem Mariuszem – cykl artykułów o łomżyńskich zabytkach. W moim ponad pięćdziesięcioletnim „życiu dziennikarskim” współpracowałem z wieloma redakcjami. Mogę zatem z czystym sumieniem napisać, że pracę z „Serwisowym Duetem” zaliczyć mogę do jednej z najprzyjemniejszych i najbardziej owocnych, a „duet” (Panów Henryka i Mariusza) nie tylko do przyjaciół, ale także do doskonałych fachowców, którzy nigdy mnie nie zawiedli. Pan Henryk potrafi prawie natychmiast zdobyć każdy potrzebny, a dostępny dokument, a Pan Mariusz rozwiąże każdy problem techniczny. Jego „lekcje” nauczyły mnie ( i nie tylko mnie) sprawnego poruszania się po kokpicie. Mogę zatem powtórzyć to, co napisałem obu Panom dwa dni temu: Istnienia tego portalu bez Panów ofiarnej i owocnej pracy sobie nie wyobrażam!!! Dzisiaj, z okazji 6. urodzin Serwisu Historycznego Ziemi Łomżyńskiej, chciałbym jego Twórcom złożyć życzenia dalszego rozwoju co najmniej w dotychczasowym tempie, a także tego, co jest najważniejsze dla każdej redakcji – pozyskiwania nowych autorów oraz wielu ciekawych, wartościowych artykułów.

Podpisując się pod życzeniami pana Smurzyńskiego dodam – niech Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej stale poszerza grono swoich czytelników oraz sympatyków, a jego założyciele, ubogacając prowadzony przez siebie portal, każdy – swoją nietuzinkową osobowością, niech pracują dlań chętnie i wytrwale, wspierani życzliwością internautów i dobrym słowem przyjaciół, ze świadomością, że – poprzez ogrom swojej pracy, zaangażowanych sił, środków, a nade wszystko serca – chronią dla potomnych rzecz bezcenną – spuściznę po ich przodkach i krzepią w narodzie polskim patriotyzm poprzez pryzmat lokalny ku jego globalnemu wymiarowi.

Wraz z życzeniami dziękuję za dotychczasową współpracę z Serwisem, wyrażając nadzieję na jej owocną kontynuację. Wielki to dla mnie zaszczyt, że od 22 marca 2014 roku należę do składu redakcji tegoż internetowego czasopisma.

Pragnę przy tak uroczystej okazji podkreślić, że to dzięki Serwisowi 13 rodzin odnalazło swoich bliskich w lesie jeziorkowskim, po prawie 70 latach poszukiwań ich grobów lub jakiejkolwiek wiadomości o nich. Mamy obecnie 25 potwierdzonych nazwisk spośród 62 Ofiar grobu więźniów politycznych. To właśnie na stronie Serwisu pojawiły się listy zamordowanych w lesie jeziorkowskim, w tym lista więźniów politycznych z łomżyńskiego więzienia, a następnie kilkanaście artykułów będących efektem spotkań i wywiadów z członkami rodzin więźniów. Nie sposób opisać wzruszeń, jakie były udziałem p. Smurzyńskiego, tych rodzin oraz moim.

Za to wszystko twórcom portalu, oboje z p. Smurzyńskim, jesteśmy bardzo wdzięczni.

w imieniu Pana Jerzego Smurzyńskiego oraz własnym

– Beata Sejnowska – Runo,

społeczny opiekun Miejsca Pamięci Narodowej w Jeziorku