Olszynka pniewska

Olszynka pniewska

W dniu dzisiejszym miałem okazję odwiedzić Olszynkę Pniewską, w której była największa baza partyzancka w okręgu białostockim AK. Było to możliwe dzięki utrzymującej się od dłuższego czasu bezdeszczowej pogodzie. Przez trudne bagienne tereny poprowadził nas Pan Tadeusz Jaworowski, emerytowany leśniczy i wieloletni społeczny kustosz tego miejsca. Odmówiono modlitwę za zmarłych partyzantów i odśpiewano hymn narodowy. Dokonano drobnych prac konserwatorskich, zamocowano nad orłem nową osłonę przeciwdeszczową z blachy. Od 1942 r. funkcjonowała tu baza partyzancka. Zlokalizowana była na bardzo trudno dostępnym terenie na bagnie, były tam baraki i namioty mieszkalne, piekarnia, warsztat krawiecki, masarniczy i rusznikarnia. Poruszano się się po ścieżkach, drogach wyłożonych pniami drzew. W szczytowych okresach w bazie przebywało ponad 200 partyzantów. W miejscu dębu z wyrzeźbionym w nim orłem znajdował się plac apelowy. Umieszczenia nowego orła na miejsce zniszczonego czasem starego orła dokonał Pan Mieczysław Szymański z Krzewa. W nowym orle umieszczono oryginalny ryngraf z Matką Boską Ostrobramską pochodzącą ze starej rzeźby. Z inicjatywy Pana Jaworowskiego i grupy jego przyjaciół, w tym śp. Pana Tadeusza Frąckiewicza (nauczyciela ILO w Łomży) umieszczono też pod dębem marmurową tablicę pamiątkową. Może warto w tym miejscu urządzić ścieżkę edukacyjno – przyrodniczą po której grupy mogłyby w dostępnych do zwiedzania porach roku poruszać się pod opieką przygotowanego przewodnika. Sądzę, że dałoby się to pogodzić z istnieniem w tym miejscu rezerwatu przyrody. Myślę, że IPN, Park Krajobrazowy Doliny Narwi i Nadleśnictwo mogłoby w tej szczytnej inicjatywie uczestniczyć. Może dałoby się ten dąb fachowo zabezpieczyć przed próchnicą i zżerającymi go żyjątkami. Wydaje mi się, że IPN powinien się zainteresować tym miejscemMateriał