Prośba o pomoc.

Do naszego serwisu nadszedł list od naszego użytkownika z Warszawy a prośbą o pomoc w poszukiwaniu członka rodziny zaginionego w czasie walk z wojskami sowieckimi w 1920 r w rejonach Miastkowa

Redakcja

Witam

Poszukuję informacji, jakichkolwiek śladów lub wskazania miejsc związanych z ostatnimi dniami życia mojego stryjecznego dziadka Zenona Kochanowskiego.
Zenon Kochanowski był żołnierzem ochotnikiem z wojny polsko – bolszewickiej 1920 roku i najprawdopodobniej zginął około 1 sierpnia 1920 roku w rejonie:
Chmielew przed Nowogrodem, Miastków, miejscowości obok drogi Miastków – Ostrołeka.
Zenon Kochanowski syn Jana  i Stanisławy  z Rozmarynowskich urodził się w 1901 roku w Warszawie. W 1920 roku uczęszczał do Szkoły Kupieckiej Zgromadzenia Kupców Miasta Stołecznego Warszawy
położonej u zbiegu ulic Prostej i Waliców.
W dniu 7 lipca 1920 roku powstał Generalny Inspektorat Armii Ochotniczej z gen. Józefem Hallerem  na  czele.  Wydał on odezwę do wstępowania do Armii Ochotniczej.  Odzew wśród patriotycznej młodzieży był spontaniczny i bardzo mocny. Uczniowie i studenci zaciągają się do warszawskich pułków ochotniczych.
Są wśród nich profesorowie i uczniowie Szkoły Kupieckiej. Zenon Kochanowski wstępuje do 205 pułku piechoty.
Jest to pułk ochotniczy, któremu 22 lipca 1920 roku nadano imieniem Jana Kilińskiego, ponieważ opiekę nad nim, w tym bardzo ważną finansowo – materiałową roztoczył Cech Warszawskich Szewców.
W tym pułku Zenon Kochanowski zostaje  wcielony jako szeregowy do 2 drużyny, 1 plutonu , 8 kompanii w składzie II batalionu. II batalion tworzony jest w Warszawie pomiędzy !3 a 19 lipca 1920 r. prawie wyłącznie z zaciągu ochotniczego. Dowódcą batalionu zostaje porucznik Tracz a dowódcą 8 kompanii podporucznik Falkowski, młodszym oficerem kompanii jest  podporucznik Miśkiewicz. Tempo tworzenia oddziału jest nieprawdopodobne – wszak bolszewicy zbliżają się do Warszawy.
25 lipca dowódcą pułku zostaje major Mond.  26 lipca jest przegląd pułku na Polu Mokotowskim  i wymarsz na pierwsze strzelanie, gdzie prawie 100  % chłopców – żołnierzy strzela po raz pierwszy w życiu. 28 lipca następuje przysięga pułku i utworzenie kompanii karabinów maszynowych w każdym batalionie. A 30 lipca następuje wymarsz pułku na front. Wieczorem tego  dnia i w nocy oddziały zostają załadowane do wagonów na stacji Warszawa Wileńska i jadą pociągami do Ostrołęki.
Szeregowy Zenon Kochanowski był w Ostrołęce 31 lipca i o godzinie 20.45 wysłał do rodziny kartę pocztową ( jest ona w naszym posiadaniu).
Dalej mam tylko informacje co do losów Batalionu II w którego był składzie.  Dnia 1 sierpnia. batalion, wraz 2 bateriami 17 pułku artylerii ciężkiej forsownym marszem z Ostrołęki dotarli  do Miastkowa i miejscowości Korytki Leśne. Tu żołnierze batalionu zobaczyli wojnę – zetknęli się z i uciekającymi polskimi kawalerzystami
.Następnie II batalion pomaszerował na Chmielew gdzie wcześniej już zajął pozycje III batalion tegoż 205 pp. Tam też nastąpił pierwszy bój II batalionu z bolszewikami ( 10 dywizja kawalerii III Korpusu konnego Gaja Dmitrowicza Gaja ). 8 kompania Z. Kochanowskiego prowadziła walki wokół skrzyżowania dróg na Łomżę i Nowogród w Miastkowie. Kompania została bardzo mocno pobita przez Kozaków i wycofywała się z całym batalionem na Ostrołękę. Tego dnia 1 sierpnia odnotowano największe straty. Na drugi dzień doliczono się z II batalionu zaledwie 40 % ludzi. Od tego momentu nie ma już ( według naszej wiedzy ) śladu po Zenonie Kochanowskim. Jego Rodzice poszukiwali go aż do swojej śmierci – bezskutecznie. Do 1945 roku w oknie ich domu zawsze paliła się świeczka.
W książce o 205 pułku wydanym w latach trzydziestych Zenon Kochanowski figuruje jako zaginiony. W okresie międzywojennym w Szkole Kupieckiej była tablica  poświęcona 9 uczniom  i 1 profesorowi którzy oddali życie za Ojczyznę w wojnie polsko – bolszewickiej, wśród nich było nazwisko Kochanowskiego. Szkoła uległa zniszczeniu w czasie II Wojny światowej. Obecnie nie ma żadnej tablicy, grobu czy innego pamiątki po ofierze jego 19 – letniego życia które oddał dla Ojczyzny.
W sierpniu 2020 roku minie sto lat od jego zaginięcia. Ja i moja Rodzina chcemy uczcić jego pamięć.
Dlatego pozwalam sobie prosić o pomoc w ustaleniu jakichkolwiek śladów czy okoliczności związanych z ostatnimi dniami życia Zenona Kochanowskiego.

Łączę wyrazy szacunku
Dariusz Młotkiewicz

Pisownia oryginalna.