Od redakcji:
W redakcyjnym cyklu „Był taki dzień …”, przedrukowujemy za zgodą autora, treść postu zamieszczonego na profilu FB administrowanym przez Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży.
19 Grudnia
Rok
1807 – Łomża zostaje siedzibą władz departamentowych w Księstwie Warszawskim
Powołane do życia przez Napoleona w 1807 roku Księstwo Warszawskie dawało duże możliwości służby cywilnej i wojskowej. Rajmund Rembieliński wykształcony, inteligentny, dobry organizator, pracowity urzędnik, lojalny wobec władz zwierzchnich mógł liczyć na szybką karierę w administracji pod patronem Napoleona. Marszałek wojsk napoleońskich Andre Massena zarekomendował Rembielińskiego pismem z 11 lipca 1807 roku na stanowisko organizatora „… w części odkrytej departamentu białostockiego”. Komisja Rządowa odrzuciła jednak te kandydaturę i na początku września oddelegowała Rembielińskiego do Białegostoku, powierzając mu funkcje jednego z dwóch komisarzy do nadzoru rewindykacji akt. 11 września 1807 roku Rembieliński przedłożył Komisji Rządowej pilną potrzebę ustanowienia władzy centralnej w części departamentu białostockiego przyłączonej do Księstwa Warszawskiego. Na stolice nowej jednostki terytorialnej zaproponował Łomżę. Komisja wybrała Łomżę na siedzibę tzw. deputacji Administracyjnej mającej prawa i obowiązki Izby Administracyjnej, a część departamentu białostockiego należącą do Księstwa Warszawskiego nazwała departamentem łomżyńskim. Stanisław Małachowski prezes Komisji Rządowej powołał Rembielińskiego w dniu 11 września 1807 roku na prezesa Deputacji Administracyjnej zarządzającej częścią okręgu łomżyńskiego i białostockiego. Deputacja ta składała się z 12 konsyliarzy i dzieliła się na 4 wydziały wojny, policji, sprawiedliwości i skarbu. Pięć dni później tj. 16 września na wniosek dyrektora spraw wewnętrznych Komisja poleciła Dyrekcji Skarbowej wypłacić Rembielińskiemu 6000 florenów „ na oporządzenie domów i początkowe ekspensa w Łomży”. Pieniądze na ten cel do Kasy Powiatowej Łomżyńskiej przekazano dopiero 6 października 1807 roku i to w wysokości 2000 złp. Po przyjeździe do Łomży Rembieliński bez wypłacenia stosownego odszkodowania zajął domy mieszczan eksmitując ich mieszkańców. Domy te miały służyć jako pomieszczenia dla urzędu deputacji administracyjnej i mieszkania dla przybyłych z nim lub przez niego powołanych urzędników miejscowych. Powołano też Izby Powiatowe Wykonawcze i Izbę Departamentową Wykonawczą w skład której, zgodnie z zarządzeniem z 26 stycznia 1807 roku, wchodzili prezes i czterech konsyliarzy. Funkcje prezesa pełnił Rajmund Rembieliński, jego zastępcą był Ignacy Kisielnicki, sekretarzem generalnym J. Rzętkowski, a sekretarzem A. Wierzbicki. Siedzibą władz departamentowych i urzędów był budynek kolegium pijarów w Łomży. 19 grudnia 1807 roku utworzono formalnie departament łomżyński, a Rembieliński zajął się ponownie organizacją urzędów i adaptowaniem domów na biura. Dzięki temu na początku 1808 roku łomżyńska administracja już pracowała. Po utworzeniu departamentów i po przekształceniu deputacji administracyjnych na rady departamentowe Rembieliński dekretem królewskim z dnia 19 stycznia 1808 roku mianowany został prefektem departamentu płockiego, gdyż zgodnie z wprowadzonym w Polsce Kodeksem Napoleona nie mógł on sprawować urzędu w departamencie, w którym miał majątek ziemski. /J. Jastrzębski/
1812 – pijar ks. Wincenty Filipkowski otrzymał oficjalną nominacje na rektora Szkoły Podwydziałowej w Łomży
1991 – zmarła Helena Czernek twórca Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów
2015 – otwarcie wystawy stałej „Bursztyn w dorzeczu Narwi” w budynku Muzeum przy ul. Dwornej 22c
autor: Jerzy Jastrzębski
/red/
Dziękujemy za przeczytanie artykułu :)
Jeśli chcesz być informowana(-y) o nowych artykułach, to obserwuj naszą stronę na https://www.facebook.com/historialomzy
oraz
zgłoś swój akces do grupy na FB:
https://www.facebook.com/groups/historialomzy
