Orzeł Kolno

ABC ŁOMŻYŃSKICH

KLUBÓW SPORTOWYCH

ODZNAKAMI ILUSTROWANE

KOLNEŃSKI KLUB SPORTOWY „ORZEŁ” KOLNO

Logo Klubu Orzeł Kolno

Data powstania – 1926

Barwy klubowe – zielono-biało-czerwone

Herb – zgodnie ze statutem klubu (art. 3) stanowi go „koło młyńskie w barwach zie-

lono-biało-czerwonych z orłem wewnątrz i napisem: Kolneński Klub Sportowy.

HISTORIA

KKS „Orzeł” jest jedynym z trzech, obok ŁKS Łomża i Warmii Grajewo, najstarszych klubów woj. łomżyńskiego. Jego początki przypadają na lata 1922-23, kiedy to kolneńscy chłopcy zaczęli organizować drużynę piłkarską, a młodzież posiadająca rowery poczęła się ścigać, urządzać wycieczki do okolicznych miejscowości. Po pewnym czasie z tej grupy zaczęła się tworzyć sekcja kolarska, co zaowocowało w 1926 r. powstaniem w Kolnie pierwszego klubu sportowego, którego prezesem został lekarz wet. Szankowski a kapitanem sekcji kolarskiej Wacław Pomichowski.

Sekcja prowadziła aktywną działalność organizując zawody na trasie Kolno-Wincenta i Kolno-Rydzewo, w których uczestniczyli często cykliści z Ostrołęki, Łysych, Wysokiego Mazowieckiego, Ostrowii Mazowieckiej, Grajewa, Łomży i Zambrowa. Jej członkowie biorą też udział w wyścigach na terenie Prus Wschodnich ścigając się m. in. z kolarzami z pobliskiego Johanensburga (dzisiejszy Pisz).

Największe jednak zainteresowanie mieszkańców Kolna wzbudzały mecze piłki nożnej na oddalonej o 3 km od miasta łące na ROZGARCIE. Istniejąca drużyna nie była nigdzie zarejestrowana. W 1928 r. zostaje ona przyłączona do klubu tworząc drugą, obok kolarskiej, sekcję piłki nożnej.

W 1929 r. klub przyjmuje nazwę Kolneński Klub Sportowy. Posiada on swój proporczyk i emblemat. Ważną datą w historii klubu jest rok 1934, kiedy to burmistrzem miasta wybrano Anzelma Waszkiewicza powierzając mu jednocześnie prezesurę. Jego pierwszym krokiem na drodze do poprawy warunków uprawiania sportu w Kolnie było podjęcie starań o budowę stadionu sportowego. Po uzyskaniu zgody starosty łomżyńskiego i opracowaniu planu przez inż. Tymińskiego rozpoczęto prace, na wykonanie których uzyskano środki finansowe z funduszu przeznaczonego na zatrudnienie bezrobotnych. Poza tym znaczne subwencje przekazał Zarząd Miejski. Z planu tego w 1935 r. oddano do użytku boisko piłkarskie, a budowę kortów i strzelnicy przerwał wybuch II wojny światowej.

Od momentu przekazania boiska piłkarze mieli dobre warunki do treningów i rozgrywania meczów. Toczyli je z drużynami ŁKS Łomża, Warmii Grajewo, 33pp z Łomży oraz zespołami ze Szczuczyna, Ostrołęki, Zambrowa, Augustowa i Suwałk oraz Makabi Kolno. Warto nadmienić, że drużyna w pewnych okresach nosiła nazwę Victorii i Orła.

Po wyzwoleniu piłkarze byli pierwszymi, którzy wznowili działalność sportową. Zespół zmieniał nazwy w zależności kto go przygarnął. Początkowo funkcjonuje jako Kolneński KS, a opiekę nad min sprawuje Ochotnicza Strzaż Pożarna, która kupuje stroje oraz częściowo pokrywa koszty wyjazdu drużyny na mecze. Trwa to do 1947 r. Komendantem Miejskiego Posterunku MO zostaje wówczas Czesław Marek. Sam były piłkarz, po zorientowaniu się, że wśród milicjantów są piłkarze, postanawia stworzyć drużynę, której nadano nazwę Gwardia. Dochodzi do porozumienia z działaczami KKS a następnie do połączenia z Gwardią. Nowy zespół rozgrywa m.in. bardzo atrakcyjne spotkanie z przebywającą na zgrupowaniu w Orzyszu pierwszoligową drużyną CWKS Warszawa. Mecz kończy się wygraną gości 2-1.

W 1948 r. w Kolnie utworzono Komendę Rejonową MO, a Gwardia staje się klubem resortowym, co powoduje rozbrat byłych piłkarzy KKS z nią. KKS zgłasza swój akces do Zrzeszenia Sportowego „Ogniwo” i przyjmuje nazwę KKS „Ogniwo”. Ma to miejsce w 1949 r.

W poszukiwaniu lepszych warunków materialnych KKS ponownie zmienia przynależność, tym razem do ZS „Spójnia”, a opiekę nad klubem przejmuje kolneń-skie „Społem”. Mariaż ten okazał się jednak mało owocny i w rok później KKS wraca ponownie do ZS „Ogniwo”.

KKS „Ogniwo” prowadził działalność sportową na terenie miasta do 1956 r., kiedy to w związku z reorganizacją sportu polskiego został on rozwiązany. Jednak rok później klub zostaje reaktywowany. Otrzymuje on nazwę: Kolneński Klub Sportowy „Orzeł” i prowadzi działalność w sekcjach: piłki nożnej, piłki siatkowej, tenisa stołowego, szachowej, kolarskiej i turystycznej.

W pół roku później – w październiku, w celu zwiększenia świadczeń finansowych na rzecz klubu z zakładów znajdujących się w Kolnie, podjęto uchwałę dotyczącą zmiany nazwy klubu z KKS na Międzyzakładowy Klub Sportowy. Dopiero w 1963 r. nieformalnie wrócono do historycznej nazwy Kolneński Klub Sportowy „Orzeł”.

DZIAŁALNOŚĆ SEKCJI KLUBOWYCH

Brydż sportowy. Sekcję powołano w 1969 r. Do rozgrywek ligi okręgowej zgłoszona została w 1971 r. Liczyła 30 zawodników, w tym 8 kobiet. Już w pierwszym sezonie startów zajęła 3 m. Zawodnicy reprezentowali dość wysoki poziom. Dwóch z nich powołanych zostało do kadry wojewódzkiej. Sekcja istniała do roku 1973. Zlikwidowana z braku funduszy. Czołowi zawodnicy – bracia Aleksander, Czesław, Zenon Kozikowscy, Józef Ferenc.

Kolarstwo. Najstarsza sekcja klubowa. Powstała w 1926 r. działając do czasu II wojny światowej. Reaktywowana w 1951 r. Istniała do 1958 r. Jej zawodnicy liczyli się w województwie. Największą indywidualnością był tragicznie zmarły w 1955 r. Bronisław Nerko, zwycięzca wielu wyścigów. W 1981 r. Milewski zdobywa wicemistrzostwo okręgu w jeździe na czas.Lekkoatletyka. Sekcja działała w latach 1964-72, 1976. Nie miała większych osiągnięć sportowych.

Piłka ręczna. Sekcja powstała w 1976 r. Działała do 1982 r. Posiadała drużynę żeńską i męską. Nie notowały one większych sukcesów. W 1980 r. juniorki i juniorzy reprezentowali barwy województwa w eliminacjach do Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży. Bez sukcesów.

Podnoszenie ciężarów. Sekcja istniała w latach 1981-83. Nie zanotowała większych osiągnięć.

Piłka siatkowa. Sekcja piłki siatkowej mężczyzn założona została w 1953 r. Zadebiutowała w rozgrywkach A klasy w 1959 r. by po trzech sezonach gry awansować do ligi okręgowej. W 1966 r. zajmuje 2 m., kwalifikując się do walki o awans do ligi międzywojewódzkiej. Brak pieniędzy uniemożliwił ten start. W kolejnych latach – do 1982 r. zespół występuje na przemian w lidze okręgowej i A klasie. W 1973 r. zorganizowano drużynę kobiecą. W 1975 r. zostaje ona zgłoszona do rozgrywek A klasy. Obie sekcje zaprzestają swej działalności w 1982 r.

Piłka nożna. Najpopularniejszą dyscyplinę sportową zaczęto w KKS uprawiać w 1928 r. W okresie przedwojennym prawdopodobnie nie uczestniczyła w rozgrywkach ligowych. Po wojnie zespół występował w latach 1954-1994 przez 3.sezony w VI lidze, 22 sezony w V lidze, 10 sezonów w IV lidze i w sezonie 1963/4 w III lidze, co jest jak dotąd największym sukcesem klubu. Aktualnie drużyna gra w IV lidze białostocko-łomżyńskiej, do której awansowała w 1994 roku. W 1966 r. „Orzeł” w barażu o III ligę przegrał z ZKS Zambrów. W Zambrowie wygrał 3-1, w Kolnie przegrał 2-6.

W rozgrywkach o Puchar Polski bardzo pomyślny był dla Orła rok 1981, kiedy to po zwycięstwie w finale wojewódzkim nad Olimpią Zambrów 3-1, awansował do III rundy ogólnopolskiej, w której uległ drugoligowej Gwardii Warszawa 1-4. Juniorzy Orła zdobyli tytuł mistrza woj. w 1994 r., a trampkarze w 1977 i 1986.

Tenis stołowy. Sekcja tenisa stołowego powołana została do życia w 1957 r., ale do rozgrywek ligowych B klasy mężczyzn zgłoszono ją dopiero w 1969 r. Istniała do roku 1986 zaliczając po kilka sezonów gry w A klasie i lidze okręgowej, plasując się w środkowych rejonach tabel.

Od 1978 r. klub tworzy drużynę kobiet. Walczy ona w A klasie lidze międzywojewódzkiej. Indywidualnie największe sukcesy odnieśli juniorzy zdobywając tytuły mistrzów województwa:

1982 r. Jacek Dzięgielewski i w deblu z Markiem Płoną,
1983 r. Jacek Lorens,

– 1984 r. w deblu ponownie J. Lorens wspólnie z Polkowskim (ŁKS).
Szachy. Sekcja „królewskiej gry” istniała w latach 1957-1972. Prowadziła dzia
łalność wewnątrz klubową.

Sekcja turystyczna. Powstała w 1957 r. i funkcjonowała do 1959 r. ograniczając się do działalności w ramach klubu.

Odznaka.

W 1992 r. klub wydał odznakę zwykłą emaliowaną w ilości 330 sztuk. Wykonana została w zakładzie „Metaloplastyka” Tadeusza Śliwińskiego w Nowej Wsi k./ Swarzędza. Wykonana jest ze złotego metalu o wymarach: 19 mm x 20 mm i mocowana na szpilkę. Przedstawia ona stylizowane kolo młyńskie. Jego środek stanowi biało-czerwono-biały pas pionowy ze złocistym orłem na nim. Nad głową orła napis ORZEŁ, pod nim napis KOLNO. Na białych wypustach łopatek koła napisy -u dołu MZKS, u góry data 1957 upamiętniająca reaktywowanie klubu. Po bokach białych pionowych pasów zielone występy. U dołu pasa dwa czerwone paski z złocistymi kropkami.

Przed wojną klub posiadał swój proporczyk i emblemat. Po wojnie w 1987 r., w 30. rocznicę reaktywowania klubu wydano proporczyk. Na jednej jego stronie znajduje się herb Kolna, na drugiej znak klubu.

Autor opracowania Henryk Pestka
Kolekcjoner Łomżyński 5/96
Logo klubu – grafika Google
Odznaka klubu – Pan Henryk Pestka.

Nazwy klubu

1926 – ?
1928 – KKS Orzeł Kolno
? – Victoria Kolno
? – Orzeł Kolno
? – Kolneński KS Kolno
1947 – Gwardia Kolno [fuzja z Gwardią]
1949 – KKS Ogniwo Kolno
? – KKS Spójnia Kolno
? – KKS Ogniwo Kolno
1956 – KKS Orzeł Kolno
październik 1958 – Międzyzakładowy KS Orzeł Kolno
1963 – Kolneński KS Orzeł Kolno

Sukcesy

Najwyższy poziom ligowy – III liga – 1963/64, 2007/08, 2011/2012
Puchar Polski – OZPN Łomża – 1980/81

Sezon po sezonie

Sezon	Liga	Pozycja	Punkty	Bramki	Uwagi
1998/99	Liga okręgowa (grupa Łomża)	3	48	53:22
1999/00	Liga okręgowa (grupa Łomża)	2	60	72:21	awans
2000/01	IV liga (grupa podlaska)	11	36	40:62
2001/02	IV liga (grupa podlaska)	9	37	41:53
2002/03	IV liga (grupa podlaska)	17	12	26:95	spadek
2003/04	Klasa okręgowa (grupa podlaska)	7	36	51:44
2004/05	Liga okręgowa (grupa podlaska)	2	68	80:22	awans
2005/06	IV liga (grupa podlaska)	14	28	29:61
2006/07	IV liga (grupa podlaska)	4	55	52:46	awans
2007/08	III liga (grupa I)	14	9	25:77	spadek
2008/09	III liga (podlasko-warmińsko-mazurska)	13	34	35:57
2009/10	III liga (podlasko-warmińsko-mazurska)	15	28	23:39	spadek
2010/11	IV liga (grupa podlaska)	2	61	74:32	awans
2011/12	III liga (podlasko-warmińsko-mazurska)