Zawsze mówiłem ,że polskie dzieci i młodzież są bardzo patriotyczne. Miłość do Ojczyzny wynoszą z domów rodzinnych. Matki Polki wraz z Pacierzem uczą prawdy historycznej i uczą czci dla Godła -Orła Białego, dla Białoczerwonego Sztandaru i dla Bohaterskich rycerzy i żołnierzy polskich. Wielkim blaskiem wśród całej plejady polskich wodzów jaśnieje postać Pierwszego Marszałka Józefa Klemensa Piłsudskiego. Pamiętajmy …”Śmiałością swej myśli, odwagą zamierzeń. potęgą czynów z niewolnych rąk kajdany zrzucił. bezbronnym miecz wykuł, granice nim wyrąbał, a sztandary naszych pułków sławą uwiecznił..”  Dał Polsce wolność, granice, moc i szacunek.. Od samego początku pragnął zbudować od podstaw Wojsko Polskie. Mówił o tym w 1923 roku na zjeżdzie legionowym we Lwowie. „Wojsko polskie, któreśmy zaczęli budować, wypływało  nie z woli i nie z chęci narodu polskiego (…)  Ostatnim wojskiem polskim, które było bezpośrednio przed nami, było wojsko 1863 r. Poniosło ono klęskę, zostało rozbite i zgniecione. Przez 50 lat naród polski nie pragnął wojska (…) Dlatego też my, występując na arenę dziejową jako wojsko polskie, byliśmy w stosunku do własnego społeczeństwa nowatorami – chcieliśmy dać Polsce polskiego żołnierza „. I stworzył Wojsko Polskie, które od legionowej przygody „Strzelców ” „Drużynników” cementowało się w ciągłej walce o granice i niepodległy byt Ojczyzny. Szli do niego najlepsi. Tacy jak Jerzy Sawa- Sawicki ppłk. d-ca 33 pp. w Łomży, bohater setek bitew i potyczek. Uczestnik wraz z innymi towarzyszami „Ziuka” – Piłsudskiego napadu na pociąg carski pod Bezdenami. Ppłk. Sawa-Sawicki pełniąc funkcję d-cy 14 brygady w bitwie w dniu 14 sierpnia 1920r. pod Wólką Osowską k/Radzymina. Zainicjował kontratak podległych mu oddziałów ( wśród których była młodzież ks.Ignacego Skorupki) i przełamał szyki bolszewickie. W ataku dowodzili : lewym skrzydłem por. Słowikowski, a prawym kpt. Matuszkiewicz z 33 pp. z Łomży. Pamiętajmy o tym w tych dniach. Chciałbym młodym dziewczętom i chłopcom przedstawić wiersz jednego z żołnierzy poetów Artura Oppmana  ( OR-OT) :

Bitew bez liku w Polsce było,

Aż kraj został wolny,

Nad nie jedną dziś mogiłą,

Śpiewa ptaszek polny.

    Bębny werbel uderzyły,

    Bagnet do ataku !

    Bij we wroga, co masz siły,

    Polski broń Polaku !

Napadł na nas wróg półdziki,

Baszkir, Tungus,Tatar,

Lecz Piłsudski dał mu wnyki,

Tęgo łba mu natarł.

   Dalej z Polski , rozbójnicy,

   Ani chwili dłużej ! –

   I zmykają Bolszewicy,

   Aż się droga kurz…

Niech ten naiwny wierszyk będzie przypomnieniem wielkich dni Chwały Wojska Polskiego tzw. „Cudu nad Wisłą”.  Warto o tym pamiętać i szerzyć pamięć tego zwycięstwa w kraju, Europie i świecie !!!

Autor artykułu Jerzy Wnorowski