Dziedzictwo Powstania Styczniowego.
Władysław Waga, urodzony 1 czerwca 1836 r. w Łomży, syn dyrektora i profesora gimnazjum łomżyńskiego, poeta, był wyrazicielem aspiracji i niepodległościowych dążeń Polaków. Na apel Mierosławskiego jesienią 1861 r. wyjechał wraz z grupą warszawiaków do Paryża. Uczęszczał tam na zorganizowany kurs wojskowy, a następnie szkolił się w Polskiej Szkole Wojskowej w Genui, przeniesionej później do Cuneo w Piemoncie. W lutym przybył do Krakowa i zaciągnął się do oddziałów formowanych przez pułkownika Aleksandra Waligórskiego, zostając jego adiutantem. Po przegranej bitwie pod Grochowiskami wrócił poprzez Kraków powtórnie do Włoch, w celu leczenia bardzo już zaawansowanej gruźlicy. Umarł 23 czerwca 1865 r. w Pizie, gdzie również został pochowany. Był on, jak twierdzili koledzy, „jednym ze zdolniejszych poetów narodowych”, a wiersze jego zawierają refleksje z pobytu w Krakowie, gdzie wiedział, że gdyby nie walka o władzę, powstańcy mogliby być znacznie lepiej zaopatrzeni w ekwipunek bojowy i broń.
Portret Władysława Wagi: