Spotkanie genealogiczne „Skąd nasz ród?” Rodzina Laskowskich

Rodzina Laskowskich

20 lutego br. w Muzeum Diecezjalnym w Łomży odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Skąd nasz ród?”, zorganizowane przez Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów. Historię rodu Laskowskich przedstawił pan Bogdan Laskowski, przedstawiciel tej rodziny, zamieszkały w Łomży. Spotkanie prowadziła inicjatorka cyklu – dr Małgorzata K. Frąckiewicz.

Prelegent w swoim wystąpieniu przybliżył bardzo dokładnie zgromadzonym kilkupokoleniową historię rodu, z którego się wywodzi, prezentując ciekawą dokumentację fotograficzną, źródłową i opisową. Podkreślił, że członkowie rodziny Laskowskich od pokoleń byli związani z historyczną ziemią łomżyńską, angażowali się w działalność społeczno-polityczną i wykazywali dużą aktywność na rzecz swojego regionu, budując prestiż własnego rodu. Prelegent skupił się na kilku przedstawicielach rodu, w szczególności na osobach, które w sposób jednoznaczny zaistniały swoją działalnością w kraju i w regionie, pozostawiając istniejące do dziś kilkusetletnie ślady swojej tu bytności. Opowiedział m. in. o pamiątkach rodzinnych i pochodzących z XVI i XVII wieku tablicach upamiętniających członków rodu Laskowskich, które obecnie znajdują się w zambrowskim kościele p.w. Św. Trójcy.

Na koniec wystąpienia pan Bogdan Laskowski podziękował Łomżyńskiemu Towarzystwu Naukowemu im. Wagów oraz prowadzącej spotkanie pani dr Małgorzacie K. Frąckiewicz za inicjatywę pielęgnowania pamięci o przodkach i dziedzictwie kulturowym, jakie jest bezcennym dobrem i udziałem każdego.

Po prelekcji był czas na dyskusję, w czasie której prelegent odpowiadał na pytania, a zgromadzeni mogli porozmawiać o interesujących ich kwestiach związanych z tematyką wystąpienia.

Spotkanie zgromadziło osoby, wśród których znaleźli się zarówno członkowie rodziny Laskowskich, jak i łomżyńscy pasjonaci genealogii. Wydarzenie zakończyły gromkie brawa dla prelegenta, dyskutantów oraz organizatorów. Po nich dr Małgorzata K. Frąckiewicz podziękowała prelegentowi i przybyłym gościom, a następnie zaprosiła wszystkich na marcowe wspomnienia z cyklu „Skąd nasz ród?”

Materiał nadesłał Pan Kamil Leszczyński. Dyr. Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów w Łomży

Symbolika i legenda herbowa

Z herbem Dąbrowa związane jest wielkie bogactwo symboli i znaczeń.

W świadomości szlachty, obecność objawionej woli Boga w momencie powstawania rodów i herbów jest widomym znakiem łaski i opieki Opatrzności, okazywanej już od zarania stanowi szlacheckiemu, którego każdy z przedstawicieli nosi zaszczytny tytuł defensor fidei. Stapiające się w naszej legendzie herbowej motywy religijne i rycerskie odpowiadają w pełni ideałowi rycerza chrześcijańskiego.

 Gotycki kształt tarczy oznacza starożytność rodu, którego początki giną w zamierzchłej przeszłości.

Błękit pola tarczy jest barwą nieba. Błękit nieba symbolizuje pobożność. Pobożność jest cnotą, którą musi praktykować rycerz chrześcijański. Wedle innej interpretacji błękit symbolizuje bohaterstwo na polu wojennym. Błękit  to kolor rycerskiej krwi przelanej w obronie Wiary i Króla. Chrystus przez swoją śmierć uczynił krzyż symbolem chwały i tryumfu.W heraldyce symbol krzyża upowszechniły zakony rycerskie. W kręgu „Opowieści okrągłego stołu” krzyż z tarczy sir Galahada  miał moc uzdrawiania, przynosił jednak zgubę temu, kto nie był godny nosić tej tarczy. Krzyż ma oznaczać rycerza, którego pobożność dorównuje męstwu.
Podkowa jest symbolem stałości oraz szczęścia. Zgubienie podkowy jest oznaką nieszczęścia.  Każdy rycerz powinien umieć w razie potrzeby ukuć sobie i podkowę i miecz, stąd jej związek z symboliką rycerską i popularnośc w heraldyce polskiej (w herbach Jastrzębiec, Białynia, Zagłoba i wielu innych).
Złoto (metal krzyży)   jest najwznioślejszym metalem heraldycznym. Złoto przedstawia światło i dlatego symbolizuje Wiarę. Z godnie z zasadą „Pro Fide, Rege et Lege” polski szlachcic zobowiązany jest do obrony Świętej Wiary przodków.
Trzy (liczba krzyży) jest symbolem doskonałości i ma przypominać osobie używającej tego herbu o  trzech cnotach teologicznych: wierze, nadziei i miłości.
Strzała przeszywająca skrzydło sępa w klejnocie nad herbem jest wspomnieniem pierwszej wyprawy krzyżowej i symbolizuje zwycięstwo.
Srebro, z którego wykonana jest podkowa symbolizuje skromność i prostotę ducha, ·(dlatego skromność, bo podkowa mogłaby być ze złota a przez skromność jest tylko srebrna). Skrzydło sępie w klejnocie nad hełmem upamiętnia nadzwyczajnego łucznika, który zestrzelił sępa latającego ponad armią. Wierzono wtedy, że ptak ten żywiący się zwłokami przewidując porażkę kieruje się nad przegrywającą armię. Zestrzelenie sępa potraktowano, jako dobry znak.

Materiał o herbie Dąbrowa udostępnił Pan Bogdan Laskowski