Granica między Rzeczpospolitą/Mazowszem a Prusami wielokrotnie ulegała zmianom i korektom. Część tej granicy, jeszcze do 1945 roku, przebiegała na północ od Kolna. Jednym z najstarszych fragmentów wspomnianej granicy przebiegał wzdłuż rzeczki Wincenty, od jej źródeł w okolicach miejscowości Brzóski aż do ujścia do Pisy.
Pytanie: Kto i kiedy wyznaczył opisany wyżej fragment granicy.
Fragment mapy z widoczną granicą pochodzi z serwisu: http://www.mapy.eksploracja.pl.
Cała mapa jest pod adresem http://www.mapy.eksploracja.pl/prusy/prusy_1_300000.jpg
4736 Ogólnie 1 Dziś
7 comments
18 sierpnia 1807 r. pełniąca obowiązki rządu tymczasowego Komisja Rządząca mianowała gen. mjr. Stanisława Jabłonowskiego i radcę Izby Administracyjnej departamentu płockiego Franciszka Twarowskiego komisarzami do demarkacji granicy Księstwa Warszawskiego z Królestwem Prus. Pełnomocnictwa komisarze otrzymali od księcia warszawskiego Fryderyka Augusta. Prusy w mieszanej komisji demarkacyjnej reprezentowali wyznaczeni przez króla Fryderyka Wilhelma III: August Albrecht Danckelmann i Johan David Ludwig York von Wartenburg. Pierwsze posiedzenie polsko-pruskiej komisji odbyło się 5 września 1807 r. Zapisy dotyczące granicy między Księstwem Warszawskim a Królestwem Pruskim zawarte w traktacie z 9 lipca 1807 r. były tak dalece nieprecyzyjne, że praktycznie uniemożliwiały wytyczenie linii demarkacyjnej. Kwestie sporne rozstrzygnęła dopiero podpisana w Elblągu 10 listopada 1807 r. konwencja o rozgraniczeniu z Prusami. W myśl tej umowy sporne terytoria (ziemia michałowska i Nowy Śląsk) zostały włączone w skład terytorium Księstwa Warszawskiego. Wytyczanie granicy w terenie postanowiono rozpocząć 1 maja 1808 r.
Granicę określoną w konwencji elbląskiej naniesiono na niezbyt dokładną mapę Daniela Friedricha Sotzmanna. W praktyce miało się okazać, że linia graniczna rozcina zwarte kompleksy gospodarcze. Prace demarkacyjne w terenie rozpoczęto latem 1808 r. Przewodniczącemu delegacji pruskiej Danckelmannowi towarzyszył zespół oficerów sztabowych, inżynierów wojskowych i urzędników cywilnych. Jego doradcą był mjr E. von Tippelskirch, a pracami kartograficznymi kierował wybitny pruski budowniczy i karto
Może odpowiedz mieści się w cytowanym fragmencie artykułu Henryka Bartoszewicza:Delimitacja i demarkacja granic Księstwa Warszawskiego ze strony geoforum.pl
Dodam,że prezentowany fragment granicy odpowiada granicy Królestwa Kongresowego.I jeszcze jeden cytat z w.w artykułu:
Klęska Napoleona w wojnie 1812 r. i wkroczenie wojsk rosyjskich na ziemie polskie w 1813 r. położyły kres istnieniu Księstwa Warszawskiego. Krótkie i burzliwe dzieje Księstwa nie pozwoliły nawet na ostateczne wytyczenie jego granic.
Natomiast ElżbietaKowalczyk-Heyman w artykule: Granica mazowiecko-krzyżacka na Wysoczyżnie Kolneńskej-problemy utrzymania(Rocznik żyrardowski tom VI) pisze,cytuję:kolneńską.Na wspomnianych mapach, wczesnośredniowieczną granicę Mazowsza wyznacza tu Wincenta i dolny Łek. Jest to pogląd anachroniczny, albowiem taka granica została ustalona dopiero w 1343 r. i była to linearna granica państwowa mazowiecko-krzyżacka, a i to tylko w interpretacji krzyżackiej. Nazwy obu rzek pojawiają się już nieco wcześniej w krzyżackich opisach tej granicy. W przypadku Łęku jest to jego ujście do Biebrzy (lata 1331–1335). Wincentę natomiast wymieniono w latach 1335–1341 oraz około 1341 i 1342
ale mi się porobiło.przepraszm
:)) Powiem tak. Ciepło, ciepło coraz cieplej. Druga część odpowiedzi jest najbliższa informacji, którą znalazłem w jednej z książek Pana Brodzickiego. Bardziej podpowiedzieć nie mogę.
Wobec braku możliwości sprawdzenia w której książce Czesława Brodzickiego (np. Kolno na Mazowszu, Ziemia Łomżyńska do 1529r.) stawiam na Konrada Mazowieckiego.
W/g mnie granica została ustanowiona po włączeniu Mazowsza do Korony przez Zygmunta Starego po wygaśnięciu w 1526 męskiej linii książąt mazowieckich.
Przepraszam, że tak późno odpisuję.
Jak wspomniałem odpowiedź prawie już padła. Zatem cytuję za Panem Brodzickim (“Kolno na Mazowszu” s.28):
Książęta mazowieccy (…) przyjęli ostatecznie projekt granicy od Pisy wzdłuż rzeczki Wincenty do jej źródeł. Granica ta ustalona w traktacie zawartym w Bratjanie 8 listopada 1343 r. między Krzyżakami a Siemowitem III, księciem wiskim, przetrwała jako granica państwowa do 1945 r.”
Wspomniana wyżej Pani Elżbieta Kowalczyk-Heyman w 2013 roku wydała książkę “Dzieje granicy mazowiecko-krzyżackiej (między Pisą a Biebrzą)”. Niestety nie miałem możliwości do niej zajrzeć. Informuję tylko, że jest taka pozycja.
Pozdrawiam